Эмомалӣ Раҳмон — диктаторе, ки бо роҳи зӯроварӣ ва хунрезӣ қудратро ба даст овард ва ҳукуматашро бар хуни мардуми Тоҷикистон бунёд кард. Дар ҷанги шаҳрвандии солҳои 1992-1997, режими Раҳмон барои ҳифзи ҳокимияти худ ба қатли ом даст зад ва, тибқи омори расмӣ, зиёда аз 157 000 нафар шаҳрвандони бегуноҳ кушта шуданд. Ин танҳо аввали рӯйхати ҷиноятҳои хунини ӯст, ки онро бо золимтарин диктаторони таърих, аз ҷумла Ҳофиз Асад, монанд мекунад.
Ҳофиз Асад, диктатори собиқи Сурия, мисли Раҳмон, як низоми золимона эҷод кард, ки бар хунрезӣ ва зӯроварӣ асос ёфта буд. Ҳар ду барои ҳифзи қудрат аз террор, куштор ва саркӯби мухолифин истифода бурдаанд. Пас аз марги Ҳофиз Асад, ҳокимият ба писараш Башор Асад гузашт, ки бо идомаи сиёсати хунин Сурияро ба ҷанги шаҳрвандӣ ва харобӣ овард.
Режими Раҳмон — сарчашмаи хунрезӣ ва беқонунӣ
Раҳмон на танҳо дар замони ҷанги шаҳрвандӣ хуни мардумро рехт, балки низоми золимонаи ӯ то имрӯз идома дорад. Ҳукуматаш:
• Ҳазорон нафарро бе гуноҳ ба зиндонҳо андохтааст;
• Садҳо рӯзноманигор ва ҳуқуқшиносро саркӯб кардааст;
• Озодиҳои мардумро комилан маҳдуд намуда, мухолифинро нобуд мекунад.
Собит аст, ки ҷиноятҳои хунини режими Раҳмон аз ҷанги шаҳрвандӣ оғоз ёфта, то ба имрӯз бо куштори мухолифин ва саркӯби мардуми бегуноҳ идома доранд. Танҳо дар Вилояти Мухтори Кӯҳистони Бадахшон дар соли 2022, даҳҳо шаҳрванд кушта ва садҳо нафар ба зиндон андохта шуданд.
Хатари такрори сенарияи Сурия дар Тоҷикистон
Имрӯз, вақте ки Эмомалӣ Раҳмон қудратро ба писараш Рустами Эмомалӣ мегузаронад, кишвар бо хатари ҷиддӣ рӯбарӯ мешавад. Рустам, ки на таҷриба дорад ва на пуштибонии мардумро, танҳо метавонад идомадиҳандаи сиёсати хунини падараш шавад. Дар ин ҳолат, Тоҷикистон, мисли Сурия, ба як давраи нави фоҷиавӣ ворид мешавад.
Башор Асад, пас аз марги падараш, кӯшиш кард худро ҳамчун ислоҳгар нишон диҳад, аммо низоме, ки бар хунрезӣ асос ёфтааст, ислоҳпазир нест. Ӯ маҷбур шуд, ки саркубгариҳои хунини падари худро идома диҳад, ки ин ба ҷанги шаҳрвандӣ ва фалокати миллии Сурия оварда расонд. Рустами Эмомалӣ низ аз ин сенария истисно нест: ӯ наметавонад низоми золимонаи падарашро ислоҳ кунад, ва агар кӯшиш кунад, бо фурӯпошии ҳокимият рӯбарӯ хоҳад шуд.
Чӣ бояд кард?
Тоҷикистон наметавонад такрори хатои таърихии Сурияро иҷозат диҳад. Барои пешгирӣ аз фоҷиа, инҳо бояд анҷом дода шаванд:
- Эмомалӣ Раҳмон: Қудратро ихтиёран тарк кунад ва барои ислоҳоти демократӣ шароит фароҳам оварад.
- Сохторҳои қудратӣ: Ба ҷонибдории мардум бароянд ва даст аз хидмат ба низоми хунин бардоранд.
- Ҷомеаи ҷаҳонӣ: Фишор ба режими Раҳмонро зиёд кунад, то аз хунрезии бештар ва фалокати миллӣ пешгирӣ шавад.
Хулоса, Эмомалӣ Раҳмон на танҳо қотили 157 000 шаҳрванди худ аст, балки роҳбари як низоме мебошад, ки тамоми мардуми кишварро дар асорати тарс ва зӯроварӣ нигоҳ медорад. Агар қудрат ба Рустами Эмомалӣ гузарад, хуни бештар мерезад, ва Тоҷикистон ба бесарусомонии комил мерасад.
Тоҷикистон ба ояндаи бе Раҳмонов, бе золимӣ ва бе хунрезӣ ниёз дорад. Танҳо гузариши демократӣ метавонад ба мардум озодӣ ва ба кишвар осоиштагӣ оварад.
Шарофиддин Гадоев,
12.12. 2024
